25 jaar geleden werd er in Utrecht een Nederlandse alt.countryformatie opgericht die opteerde voor de naam ‘The Yearlings’. De originele bandleden waren zanger-gitarist, mandoline- en keyboardsspeler en songschrijver Olaf Koeneman, zanger-gitarist en mondharmonicaspeler Niels Goudswaard, slidegitarist Bertram Mourits, bassist Herman Gaaff en drummer Léon Geuyen. Zij namen een naar de band vernoemde titelloze debuutplaat op in 2001 die op heel wat bijval kon rekenen in Nederland en de groep in het voorprogramma liet optreden van grote namen als ‘The Jayhawks’, ‘Wilco’, Jason Ringenberg en Ryan Adams, allen actief als performers van rootsmuziek in het alt.country en Americana-gebeuren.

Op hun tweede album “Utrecht” dat eind 2003 op de markt komt variëren ‘The Yearlings’ meer in de richting van de door gitaarklanken bepaalde popmuziek. Nadat de groep in 2005 in de Amsterdamse concertzaal ‘Paradiso’ het voorprogramma van de Amerikaanse countryzanger en songschrijver Buddy Miller mocht verzorgen werd besloten om ermee te stoppen. Maar tien jaar later werd een frisse herstart genomen met dezelfde originele bandleden en in de herfst van 2018 kwam een nieuwe plaat uit die “Skywriting” als titel kreeg.

En zo zijn we al meteen aanbeland in januari 2025, waarin op de 24e dag van die maand een splinternieuwe plaat van ‘The Yearlings’ op de markt zal worden losgelaten. “After All The Party Years” is de intrigerende titel van dit tien nummers tellende album. Alle songs werden ook nu weer van tekst en muziek voorzien door frontman Olaf Koeneman, zoals uzelf kunt vaststellen in de twee video’s die we aan deze recensie hebben toegevoegd. Het zijn het als eerste single uitgekomen nummer “Medicine Ball” en de derde single “At My Table” (had iets van R.E.M. kunnen zijn).

Tussendoor verscheen ook nog “Blistering Clouds” als tweede single en we denken dat er nog wel meer songs op deze plaat staan die op een latere datum als single kunnen worden gereleased. Daarvoor tippen we op de rockende tracks “End Game”, “That’s Where We Are” en het uitgebreide verhaal dat verteld wordt in de albumafsluiter “Torn Bags Of Asian Takeout”. Maar ook de melancholische songs “Your Silhouette” en “Walking Somewhere”met erg knap slidegitaarwerk komen daar zeker voor in aanmerking.

Ondanks de albumtitel valt er niet veel feestmuziek te beluisteren op deze nieuwe plaat van ‘The Yearlings’. Misschien beïnvloed door de tijdsgeest en al de minder leuke, ja zelfs waanzinnige zaken die er dezer dagen in de wereld gebeuren krijgen we meer geladen songteksten en wat donkerdere melodieën te horen op “After All The Party Years”. Ook de vertrouwde alt.country-sound is minder prominent aanwezig in deze nummers en werd deels vervangen door indie rockmuziek. Maar ‘The Yearlings’ blijft ook na meer dan 25 jaar een band die ontegensprekelijk een meerwaarde weet te bieden aan het kwaliteitsniveau van de Benelux-muziekscène.

(valsam)